Pistolet P-64 – pierwszy polski powojenny pistolet. Jego twórcami według kolejności w opisie patentowym nr 54822 są następujący oficerowie Wojska Polskiego: Mieczysław Adamczyk, Witold Czepukajtis, Romuald Zimny, Henryk Adamczyk, Stanisław Kaczmarski, Jerzy Pyzel. Przedmiotem zastrzeżeń patentowych jest wyłącznik w kształcie wydłużonej płytki, przesuwającej się w szkielecie. Umożliwia on zabezpieczenie pistoletu przed przedwczesnym i przypadkowym wystrzałem. P-64 był do niedawna najmniejszym pistoletem zasilanym nabojem 9 mm Makarowa. Roboczą nazwą pistoletu był skrót "CZAK', który jest używany do dzisiaj w potocznej nazwie pistoletu. Skrót pochodzi od pierwszych liter nazwisk konstruktorów broni, poza literą "P" – Jerzy Pyzel, który przystąpił do zespołu konstrukcyjnego po ustaleniu już nazwy. Natomiast litera "A" dotyczy obydwu konstruktorów z tym samym nazwiskiem. Prace nad nim rozpoczęły się w drugiej połowie lat pięćdziesiątych XX wieku. Powstało kilka prototypów: WiR wz. 1957 – Piotra Wilniewczyca i Stanisława Rojka pistolet wz. 58 CZAK Model P (wersja policyjna), CZAK Model W (wersja wojskowa). Obie wersje zostały opracowane przez zespół oficerów służby uzbrojenia WP Model wojskowy różnił się od policyjnego masą mniejszą o 20 g, lufą dłuższą o 8 mm, szerokością mniejszą o 4 mm i wysokością o 2 mm, większą długością całkowitą o 5 mm, oraz większą pojemnością magazynka o jeden nabój. Różniły się też mniejszą siłą nacisku na spust przy samonapinaniu o 30 N. Badania techniczne i eksploatacyjne prototypów wykazały, że wymagania Resortu Spraw Wewnętrznych spełnia pistolet "CZAK" w wersji policyjnej. Prototyp ten skierowano do dalszego udoskonalenia i przystosowania do produkcji seryjnej. W połowie lat sześćdziesiątych rozpoczęto produkcję seryjną tych pistoletów i zaczęto wprowadzanie ich na uzbrojenie wojska i służby bezpieczeństwa pod oficjalna nazwą: 9 mm pistolet wz. 1964 i skrótem P-64, gdzie zaczął wypierać radziecki pistolet TT. Wkrótce po wprowadzeniu pistoletu P-64 do uzbrojenia okazało się, że dobrze spełnia rolę broni przeznaczonej do ukrytego przenoszenia i samoobrony, ale jego wartość jako broni wojskowej jest niska. Dlatego w WITU rozpoczęto prace nad pistoletem lepiej spełniającym wymagania Wojska Polskiego. Efektem tych prac były prototypowe pistolety P-70 i P-75. Ostatecznie następcą P-64 w armii został wprowadzony do uzbrojenia na początku lat 80. P-83. Mimo zakupu dużej liczby nowszych pistoletów P-83 a następnie Walther P99 polska policja nadal używa tej broni a termin całkowitego wycofania tej broni z jednostek policji jest nieznany.
P-64 działa na zasadzie wykorzystania energii odrzutu swobodnego zamka, którego ruch po strzale hamowany jest tylko siłą bezwładności i siłą sprężyny powrotnej. W pistolecie zastosowano mechanizm spustowy z samonapinaniem typu Double Action. P-64 wyposażony w wyłącznik umożliwiający strzelanie wyłącznie ogniem pojedynczym, mechanizm uderzeniowy typu kurkowego z kurkiem odkrytym, oraz bezpiecznik skrzydełkowy, spełniający funkcję zwalniacza kurkowego. Zabezpiecza on broń zarówno przy zwolnionym, jak i przy napiętym kurku oraz umożliwia wprowadzenie naboju do komory nabojowej w położeniu odbezpieczonym i zabezpieczonym. Sprężyna uderzeniowa walcowo-śrubowa działa na kurek poprzez żerdź umieszczoną w tylnej, dolnej części chwytu. W zamku znajduje się wskaźnik obecności naboju w komorze nabojowej. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek zostaje w tylnym położeniu. Do zasilania stosuje się magazynek wymienny pudełkowy, jednorzędowy o pojemności 6 nabojów. Pistolet posiada stałe przyrządy celownicze, wyregulowane na 25 m. Lufa ma 4 bruzdy prawoskrętne. Pistolet ma prostą budowę i niewielką masę. Wadami pistoletu jest niewłaściwie wyprofilowany i zbyt krótki chwyt, zbyt mała pojemność magazynka i za duża siła nacisku na spust przy samonapinaniu. Pistolet był produkowany kosztowną metodą obróbki skrawaniem.
Do każdej sztuki dołączamy fakturę VAT, oraz zaświadczenie CLK KGP. Towar wprowadzony do obrotu przed 08.04.2016r. Zakup tylko dla osób pełnoletnich, konieczność rejestracji w WPA.
Zdjęcia przedstawiają przykładowy egzemplarz na sprzedaż, wyprodukowany przez Fabrykę Broni w Radomiu w 1972 roku. Broń kompletna, w dobrym stanie wizualnym, sprawna mechanicznie, w pełni rozbieralna, można oddać tzw. "suchy strzał".
ZAKUP BEZ ZEZWOLENIA